Reiservaringen Zuid-Afrika

Na een overleg tussen de zussen Carol & Marieke besloten we met ons 4en ( Kevin & Marieke, Tom & Carol ) naar Zuid Afrika op vakantie te gaan. We zijn bij Pangea terecht gekomen via AnderLicht reizen uit Nijmegen omdat ik ( Tom ) en Carol hier in 2012 een reis hadden geboekt naar Peru, Agentinie en Brazillie en dit super geregeld was!

We besloten 2 weken te gaan, begin maart 2014 met een heel afwisselend programma samengesteld door Esther ( Pangea ). Dit was al in heel goed overleg en veel duidelijke informatie voor ons, er werd toen besloten voor de reis vast te leggen.

Enkele weken voor vertrek kregen we allemaal een map thuisgestuurd met alle benodigde informatie zoals de vluchtnummers met vertrektijden, een reisprogramma van dag tot dag, overnachtingsschema's met alle gegevens ook voor het thuisfront, routebeschrijvingen van plaats tot plaats en informatie over het land, de huurauto en nog andere zaken.Kortom volgens ons al veel informatie op voorhand waardoor je goed voorbereid op reis kunt gaan. Dit was bij ons alle 4 niet echt helemaal goed gegaan omdat in de voorlaatste week bij de tweelingzus ( Suzanne ) van Carol een klein meisje Naomi geboren werd, waardoor alle aandacht naar Naomi en Suzanne ging. Dit was niet erg want alles was toch geregeld.

Toen kwam de 28e februari van 2014 de vrijdag van onze vakantie en de vrijdag voor de carnaval in het zuiden. We werden thuis opgehaald door de vader van Kevin ( wat een service ), na de laatste instructies aan de oppassers op het huis kunnen we vertrekken.

Op naar Mesch voor de laatste passagier op te halen, Marieke staat helemaal klaar voor vertrek. Na een korte stop bij de schoonouders met enkele koffers en tassen uitladen en later weer inladen kunnen we vertrekken rond 11 uur naar Düsseldorf. Toen we pas weg waren vroeg Carol nog aan Kevin heb je mijn Dieseltas ook gepakt... ja werd er vol overtuiging gezegd. Bij aankomst in Düsseldorf rond 12.15 uur kwamen we erachter dat de Dieseltas incl paspoort van Carol toch niet in de auto lag. Direct bellen naar Mesch en daar kwam het antwoord: die ligt nog hier. Na een korte kleine woordenwisseling heen en weer werd er direct actie ondernomen en Kevin en zijn vader scheurde terug voor de tas te halen. Onderweg werd er nog gebeld voor een stop dichterbij zodat die km al gespaard werden.Nu was er bij ons allemaal ff dikke stress want wat als ze niet op tijd terug zijn, de vlucht vertrekt om 14.00 uur. Ben dit verhaal toen direct gaan vertellen aan de dames die van Fly Emirates, ze begrepen het en vertelde me de volgende opties.1. Marieke en Tom die alles compleet hadden gaan wel en treffen Kevin en Carol in Johannesburg op dinsdag, omdat de eerstvolgende vlucht die nog plaats had vanuit Düsseldorf naar Dubai pas op zondagavond vertrok.2. Allemaal later gaan maar het was onbekend hoeveel plaats er nog was op de vlucht van zondagavond... Dus het risico was er dat we helemaal niet in Johannesburg kwamen was heel groot...3. Niet gaanDe seconden / minuten streken voorbij, de stress werd alsmaar meer en meer !!! Er werd regelmatig met Kevin gebeld en dat weer overlegd met de dames van Fly Emirates die super behulpzaam waren, uiteindelijk kwam Kevin aangerend rond 13.55 uur snel papieren regelen en we konden door de douane. Gelukkig we hebben het gered want er was een beetje vertraging met boarden, toen we dit zagen hebben ook nog een biertje kunnen drinken voordat we aan boord gingen, de stress werd langzaam minder en de vakantie kon beginnen.

Na een super relaxte vlucht van 6 uur kwamen we aan in Dubai waar we 4 uur moesten wachten op de aansluitende vlucht naar Johannenburg, dit ging gelukkig ook zonder turbulentie. Aankomst in Afrika was een feit op naar de koffers en dan de huurauto ophalen, we merkte direct dat de mensen hier relaxed zijn en zich niet laten jagen zoals wij Nederlanders wel doen….We kregen de huurauto en gingen op de linkerbaan de snelweg op, Kevin als co-piloot en ikzelf achter het stuur de dames achterin voor alle extra werkzaamheden.De eerste 15 km hebben we natuurlijk de verkeerde kant opgereden kwamen we iets te laat achter. Dit hebben we gecorrigeerd en toen konden we de route volgen die we hadden opgekregen, op naar Sabie. Het 1e stuk was alleen maar snelweg waardoor ik kon wennen aan het stuur dat ze aan de verkeerde kant van de auto hadden ingebouwd, Kevin zat links en was ook regelmatig met een stuur in de handen terwijl en geen stuur zat...Na een mooie rit van 395km via de Long Tom pas ( berg op en berg af met hele mooie uitzichten ) arriveerden we in het donker met een flinke regenbui in Sabie. Het was een soort centerparks met allemaal losse huisjes, het was wel netjes voor de 1e nacht door te brengen. Na een goed avondeten in het restaurant zijn we gaan slapen, we hebben de hele nacht flink onweer gehad dat goed knalde omdat we tussen de bergen logeerde.

De 3e dag zondag 2 maart was aangebroken er stond een rit op naar et Timbavati Nature Reserve een privé park van heel veel hectares waar wilde dieren zitten. De rit onderweg was heel erg mooi veel plaatsen voor te stoppen waar je prachtige uitzichten had, bergen, valleien, watervallen, heel veel bos het kwam allemaal voorbij waar we reden. We liepen iets achter op het tijdschema omdat er zoveel te zien was. Bij aankomst in het park moesten we door een soort van hek en je zag duidelijk dat alles goed was afgeschermd. Nog geen 5 min in het park en we reden op een soort veldweg zagen we een rangerauto stil staan en ze waren ergens naar aan het kijken, ze lieten het ons ook zien een mannetjes jachtluipaard in een boom. Even later zagen we ook 2 giraffen en 3 olifanten, bij aankomst in het park in de middle of nowhere werden we al verwacht en kregen een drankje en de vraag of we nog op gamesafari wilde gaan. Even later zaten we al in een jeep onderweg naar een andere jeep waar we mee verder gingen, na een wilde rit over diverse veldwegen zagen we 3 leeuwen die op jacht waren. Toen het donker werd moesten we terug rijden en kregen avondeten en instructies dat we niet alleen naar de luxe tenten mochten lopen vanuit de lobby er moest altijd een begeleider mee gaan omdat er s'nachts regelmatig wilde dieren rondlopen. We gingen slapen in de tent en werden iets na middernacht wakker omdat we vlakbij iets hoorde, het was een nijlpaard die aan het grazen was. Toen we eindelijk weer sliepen werden we weer gewekt voor de ochtend gamesafari 04.45 was de start van de dag. Dit was echt heel heel sjiek !! Ze rijden met de jeeps tot op nog geen 4 meter van de leeuwen, Rond 9 uur waren we terug en konden goed ontbijten, na een halve dag relaxen konden we smiddags weer met de jeep eropuit voor wilde dieren te zien.'s Avonds weer eten en de dag erna alweer dezelfde tijd uit de veren vannacht hadden we niets gehoord rond onze tent. Onder de safari's hebben we alle dieren van heel erg kort bij gezien. In de afgelopen nacht hebben we heel veel regen gehad en in de ochtend kwamen we erachter dat de rivier die al 2 jaar droog stond nu een sterke stroming had van 8 meter breed, al het personeel was erg verbaasd en we hoorde niets anders. Toen we onderweg waren met de safari vroeg de chauffeur wie er met de auto was, we zijn toen teruggegaan voor de auto om te zetten naar hogere grond. Onderweg zagen we aan een brug die we de afgelopen dagen al een paar keer hadden gehad dat het water erg hoog stond. Zelf moest ik in onze jeep rijden met een van de heren van de safari naast me, hij zei maar hit the gas, hit the gas man. Dus wij volle gas naar de brug hier zag ik 2 echte safari Range Rover een bonk ijzer jeeps staan en daar kom ik aan met onze Hyundai IX35 plastic fantastic en moest dus over de brug die helemaal vol stroomde met water... Niet nadenken gewoon gas geven dacht ik en met de instructies van mijn nieuwe vriend bereikten we de overkant na ongeveer 20 meter, toen we bovenaan het bergje stonden vond ik het wel erg ruig toen ik de andere jeeps ook zag komen. Na de safari moesten we weer over dezelfde brug voor bij het park te komen maar dat ging niet omdat er teveel water stroomde en het echt niet veilig was.

Na een omweg van een uurtje ( extra safari voor ons ) kwamen we toch aan op het park en we hoorden niets anders dan dat er overal wateroverlast was. Toen zijn we met onze eigen auto, een van de safari chauffeurs die gevraagd had of hij een lift kon krijgen van ongeveer 100 km tot aan Kruger park ( 20000 vierkante km ) ging mee, onderweg had ik dus alweer een andere co-piloot toen ik naast me keek ( of was Kevin zo veranderd binnen 3 dagen ) Daar was het hek voor de ingang van het wereldberoemde Kruger park, entree betalen, lifter lossen en de auto tanken wat hier gewoon leuk is voor te doen omdat je maar €1 per liter betaalt hierna kunnen we verder. Op de kaart kijken waar we heen moeten, op naar Skukuza base camp midden in het park dat is 180 km rijden vanaf de entree. Je mag maar 50 km per uur rijden maar dan is de kans ook het grootste dat je wilde dieren zien. Net voor een klein dorpje in het park zagen we een hele grote olifant midden op de weg staan die vlak voor onze auto de berm in liep een aan een boom ging eten. Ongelofelijk om te zien als je dit mega dier ziet van zo kort bij, de afstand was nog geen 10 meter. Vervolgens gingen we op weg naar onze plaats want we moesten voor 18.00 daar zijn want dan gaan de hekken dicht ivm de veiligheid. Direct naar de huisjes en de koffers uitpakken, deze huisjes waren helaas niet zo geweldig als de vorige plaats maar dat komt omdat dit veel commerciëler is en van de overheid is dus de familie sfeer was ver te zoeken. Ze waren wel netjes maar wel anders, toen zijn we naar het plaatselijk restaurant gegaan en hebben lekker gegeten en genoeg bier gedronken voor een prijs dat je denkt dit moet ook bij ons zo zijn, we betalen hier voor 4 personen ongeveer 450 Rand dat is ongeveer € 8,- per man voor een hele maaltijd incl drinken; heerlijk toch.

Inmiddels zitten we bij dag 6 woensdag 5 maart 2014 de verjaardag van Marieke, na een lang zal ze leven door het plaatselijk koor ( Kevin Carol en Tom ) kan de dag beginnen. We gaan zelf de hele dag door het park rijden in de eigen auto, de route die we wilde pakken hoorde we al snel dat dit niet mogelijk was op de radio was er niks anders dan heel veel wateroverlast, het dorpje van bestemming is niet bereikbaar omdat de brug kapot was door de wateroverlast van de afgelopen dagen en nachten. Iedere nacht hebben we onweer en flinke regenval gehad, na een kleine wijziging vervolgden we onze weg naar het zuiden alle offroad wegen die we wilde pakken waren afgesloten, toen realiseerden we ons eigenlijk pas dat het wel heel erg was met de wateroverlast overal. Na een dag getourd en veel dieren te hebben gezien waren we weer terug bij ons kamp, hop naar de plaatselijke winkel en alles gekocht voor een bbq. Na ongeveer een kleine uurtje en enkele Castle flessen later ging het eerste vlees erop, het was niet echt een succes want we wilden het vlees medium rare en we kregen meer dan schoenzool wel done…. Maar het was wel gezellig, alles wat we overhadden en ook niet echt lekker was hebben we gebracht bij enkele luidruchtige Duitsers die een paar huisje verder zaten zo waren wij lekker van alles af en die eten toch alles. Dag 7 hadden we de route naar Mbabane in Swaziland op het programma staan.Dit is een land in Zuid-Afrika, we kunnen ook niet volgens de geplande route omdat er heel veel wateroverlast is dus co-piloot Kevin zet een andere route uit. Alles staat ook goed aangegeven met borden langs de weg, als je zo aan het rijden bent dan komt je echt door dorpjes waar het volgens ons niet echt veilig is en net zoals in de films heel veel mensen, dieren en vanalles op en langs de weg. Het is net alsof er pionnen op de weg staan zo moet je slalommen wat er zitten behoorlijke gaten in de wegen, het links rijden en rechts zitten is al aardig gewend alleen als de auto een bergje ziet moeten we hem ff motiveren door flink terug te schakelen en dan richting de 5000 toeren te gaan. Niet stoppen is het advies dus dat doen we ook niet terwijl er heel veel gelift word ook achterin en op de laadbak van auto's.We komen aan de grens bij Swaziland, geweldig voor te zien, iedereen stoppen auto's en vrachtauto's en allemaal naar binnen voor pascontrole en een stempel van Swaziland. Volgens mij ging het bij ons ook zo 30 jaar geleden, we worden goed geholpen en we rijden langs de 1e controle en zitten nu tussen de 2 landen. Stop de auto en melden bij een meneer die ons aanhoud, die zegt waar is een of ander formulier, zeg ik dat hebben we niet, hoppa weer iedereen uit de auto en met de paspoorten naar binnen hier krijgen we alle benodigde papieren en stempels. Buiten mogen we onze weg direct vervolgen en rijden op een mooie autoweg waar je goed 120 km/h kunt rijden. Eenmaal aangekomen bij ons hotel krijgen we een schitterde uitzicht te zien vanaf het terras, waar we direct gaan zitten. S'middags zijn we naar een winkelcentrum gegaan waar ook een bioscoop was, hier zijn we naar een toepasselijke film gegaan over Nelson Mandela. Was echt een interessante film omdat we nu gezien hebben hoe het jaren geleden hier eraan toe ging en geregeld was. Het was donker toen we bij het winkelcentrum vertrokken en dat is toch wel ff lastig rijden op de donkere wegen vooral omdat hier veel mensen in donkere kleding langs de weg lopen.

Dag 8 is aangebroken met het prachtige uitzicht als dekor voor ons ontbijt, we eten alweer goed, de dames meestal cakejes croissants enz, Kevin en ik meestal een flink Engels ontbijt heerlijk maar dit moet je niet het hele jaar hebben. We zetten koers naar Mkuze dit betekend dat we uit Swaziland gaan en weer naar Zuid-Afrika moeten, na de gebruikelijke grensovergangen wat nu echt een makkie is rijden we op autowegen die alleen maar rechtdoor gaan en die zover gaan zoals je kunt kijken. We zien hier regelmatig auto's die bij ons bijna niet meer rijden, de Golf 1 is het perfecte voorbeeld bijna allemaal netjes gepoetst met brede velgen en spoilers. We stoppen onderweg bij een prachtig park langs de weg voor alweer iets te eten, net zoals de andere keren is het heerlijk voor een bedrag waar je alleen maar meer honger van krijgt. Vandaag rijden we volgens het tijdschema eens netjes optijd omdat er nergens rivieren of iets van de wateroverlast te merken is. Bij aankomst van ons volgend hotel Ghost Montain Inn net iets buiten het kleine dorpje Mkuze worden we aangenaam verrast, entree, kamers, bar, restaurant allemaal super netjes en het beste wat we tot nu toe hebben gehad. We gaan op het terras zitten waar een grote tuin aan verbonden is, wel weer alles omringd door een powerfence voor de krokodillen buiten te houden. Er was ook een meer op 300 meter van het hotel daar zijn we heengelopen voor eens te kijken, hier aangekomen was er een jongen aan het vissen. Je hoorde niks behalve de natuur na een korte babbel kreeg ik een instructie hoe ik met de hengel moest omgaan. Je hoorde vanalles bewegen in het riet en zag ook vanalles in het water maar bijten aan de hengel ho maar, na een paar uurtjes toen we allemaal helemaal tot rust waren gekomen door het prachtige uitzicht gingen we terug naar onze kamers. Vervolgens was het alweer tijd voor het avondeten een buffet met 1 kok aan de diverse soorten vlees, dit was alweer heerlijk en we aten natuurlijk weer allemaal veel te veel. Toen we klaar waren met eten kwam er een jongen naar ons toe die zich voorstelde als Adam onze 'begeleider' van de activiteiten. We planden een boot cruise voor de dag erna in de ochtend om 9 uur vertrekken en rond 13 uur weer terug.

Mkuze dag 9 we ontbijten in het restaurant en we spreken iets met Adam af, bij vertrek naar de boot per jeep zijn we met 9 personen, 2 oudere mensen uit Engeland, 1 jongen uit Australië, een koppel uit Durban en wij met ons 4en. Aangekomen op de boot waar het super warm is komen we op een groot meer, onderweg zien we meerdere hippo's en een kudde buffels die langs het water lopen. Op de terugweg rijden we alleen maar langs suikerplantages wat een hele belangrijke bron van inkomsten is in deze regio. Alweer hebben we vandaag regelmatig gehoord dat het water overal heel hoog staat en dat er niet meer regen moet vallen. Bij terugkomst aan het hotel hebben we een klein hapje gegeten en de vraag komt wat kunnen we en wat gaan we vanmiddag doen...Kevin en ik zeggen we willen wel gaan vissen, de dames willen wel op een gamesafari gaan met de jeep. Dit is voor iedereen ok en we krijgen hengels van de jongen die ons gisteren ook de instructie heeft gegeven, nu blijkt dat hij een van de managers is en zegt ik ga wel ff met jullie mee voor het nog ff voor te doen. Na een kleine koelbox gevuld te hebben gaan we naar het meer voor te vissen. Marieke & Carol zijn inmiddels al vertrokken met de jeep. De vissen willen alweer niet echt bijten, misschien ligt het ook wel aan het weer want we zien over de bergen echt flinke donkere wolken aankomen je kunt ook zien dat het behoorlijk hard regent op ongeveer 1 km van ons. De wind staat goed want de wolken komen niet tot bij ons denken we.. na een paar minuten komt de manager ons halen en zegt jullie moeten weg hier want het gaat flink onweren !! We waren nog niet bij de bar ( 300 meter ) en het kwam met bakken uit de lucht vallen, volgens mij had ik het nog nooit zo erg gezien. Onze dames zaten in de jeep maar we kregen te horen maak jullie maar geen zorgen. Toen we in de bar zaten kwamen er 2 koppels aanstrompelen met een hoop lawaai, ze waren behoorlijk aangeschoten en het was wel leuk voor te zien. Op een moment begonnen ze nog drukker te worden en weer steeds dezelfde vragen te stellen, we zijn toen weggelopen voordat de dames terug kwamen want het was inmiddels al iets na 17.30 uur. Er kwamen langzaam berichten binnen dat de regen toch wel heel erg was en ze ook midden in een gebied zaten waar er veel door de rivieren gereden moest worden, maar nogmaals geen zorgen maken... Wij maar wachten en wachten op nieuws, bellen bellen maar geen gehoor, dit waren we inmiddels ook al gewend omdat je niet overal bereik hebt met de gsm. Adam de gids was ook de gsm vergeten. We zaten aan de bar en de tijd ging maar niet om, een voorgerecht en een lang gesprek met de plaatselijke barman verder was het bijna 21.00 uur. Eindelijk kwam de info dat er misschien een helicopter de 6 mensen die op safari waren ging halen maar dit was toch blijkbaar te gevaarlijk. Na een gesprek via het bakje van het hotel met de jeep kregen we bericht dat ze tussen 2 rivieren op een kleine helling vast zaten. Wel veilig voor het water dus, wat een opluchting maar toch heel raar dat ze daar midden in het bos zitten, zeker wat we de afgelopen dagen allemaal hebben gehoord en gezien van wilde dieren. Het personeel en de manager deden zich wel alle moeite voor iets te doen want je zag dat ze er ook moeite mee hadden, dit hadden ze nog nooit meegemaakt kregen we meerdere keren te horen. Het aanbod voor morgen ook nog maar hier te slapen kregen we ook een paar keer. Er werd een 2e jeep ingeladen met eten en water, we vroegen of er nog plaats was en we mochten mee maar we kwamen nog geen 3 km verder, hier was een klein riviertje wat normaal 2 meter breed was nu zeker 15 meter met een behoorlijke storming. Nu zagen we dat het heel erg was en de overstroming die we gehad hadden in het andere kamp Timbavati niet veel voorstelde tegenover dit. Nu had ik spijt dat we samen op die safari waren gegaan. Terug op het hotel was dus duidelijk dat we allemaal niks kunnen doen, en zijn maar naar de kamer gegaan voor toch iets proberen te slapen. Dan is het toch heel raar om aan de andere kant van de wereld alleen in bed te liggen, vooral omdat we niks weten hoe of wat.

Zondag 10 maart dag 10, schrok ik om 1 uur wakker en ben toen ff naar de lobby gegaan maar daar was alleen een nachtwaker die hier niks aan kon doen, om iets voor half 5 maakte Kevin me wakker en zijn we naar de lobby gegaan waar al volop beweging was. De hulp jeep was al weg en er was bericht dat het waterpeil flink gezakt was, ineens een sms van Carol - was ruig tot zoe - Wat een opluchting even later kwamen de 2 jeeps aanrijden en je zag opluchting op de gezichten van iedereen !!! Na alle sterke verhalen gehoord te hebben die we toch niet kunnen controleren …..haha. Kregen we nogmaals gezegd sorry sorry, en willen jullie nog een dag blijven. Hebben toen eerst ff het weerbericht nagekeken en gecontroleerd of de plaats waar we heen moesten wel bereikbaar was en dit was het geval. We besloten ondanks de goede zorgen toch ons programma te volgen.Op naar St. Lucia niet stoppen onderweg en zorgen dat we op plaats van bestemming komen dat was de eerste zorg. Na enkele minuten was het al erg rustig in de auto want de achterbank was in diepe rust en aan het dromen van het wilde avontuur in de afgelopen nacht. Onderweg gelukkig geen last gehad van het water en weer door heel veel van die typische dorpjes gereden. We stopten bij een klein winkeltje langs de weg waar we ff iets dronken, een echt glaze Coca Cola fles, ijskoud heerlijk en dit voor nog geen € 0,50 per fles.Hier zag je wel echt armoede en kinderen die direct om je heen staan te springen, betalen fooi geven en de auto in voordat er zo een heel dorp hier staat. Bijna op plaats van bestemming zie je dat dit anders is als andere plaatsen want dit is gericht op het toerisme en we belanden bij een Guest house, een groot huis met allemaal verschillende kamers. De mensen die volgens ons de eigenaars waren direct heel vriendelijk en vertelde wat er allemaal te doen was in en rond de stad. We zijn toen vertrokken naar een krokodillen boerderij, die zie je niet elke dag bij ons in Nederland. Hier hebben we krokodillen gezien die we in het wild nog niet gezien hadden. In de middag zijn we bij het Guest house aan het zwembad gaan liggen waar ineens geen stroom meer was, de meneer van het huis alles nakijken nu bleek dat de enige energieleverancier van het land de vraag blijkbaar niet aan kan. Dus ze zijn bij macht voor sommige gedeeltes van het land meestal op zondagavond gewoon geen stroom te geven. Dit kunnen wij ons niet voorstellen maar hier is dat blijkbaar niet zo heel gek. De tijd van het avondeten is weer gekomen en we rijden het dorpje in, de restaurants met een aggregaat zitten helemaal vol en we besluiten bij de locale Spar vlees te halen voor een bbq ( omdat we de vorige keer nog moeten verbeteren ). Terug bij het huis zien we dat er al overal kaarsen staan en het er erg gezellig uitziet, Kevin zorgt dat de bbq aangaat en ik zorg dat we geen dorst hebben, in het huis kun je gewoon pakken wat je nodig hebt als je het maar teruglegt of opschrijft zodat ze het kunnen berekenen. We hadden 3 soorten vlees gepakt worstjes, soort van biefstuk en hamburgers voor Marieke. De laatste waren echt niet te eten, het leek wel of je een stuk dikke karton was aan het eten, de rest was ook niet geweldig maar het was iets beter als de vorige keer. Na een avond vol met muggen en alles wat er nog rond vloog vangen gaan we met een kaars als nachtlampje slapen.

Midden in de nacht van de 11e dag rond 4 uur springt er overal de stroom weer aan, de volgende ochtend werkte dan ook weer alles als normaal. 's Morgens een ontbijt en op advies van de eigenaar gaan we naar een natuurpark waar je ook aan de kust van de Indische oceaan kunt snorkelen. We krijgen zonder te vragen snorkels, strandmatten en handdoeken mee, eenmaal onderweg zien we nog enkele waterbokken ( groot hert ) de route kunnen we zelf bepalen en we rijden zoveel mogelijk op veldwegen. Bij aankomst op de plaats van bestemming zien we dat de zee echt heel wild is en de golven 1 tot 1,5 meter hoog zijn. Iets verder vinden we een stukje waar het water rustiger is omdat er veel stenen in de zee liggen, de wind is wel behoorlijk en het lijkt net of je gezandstraald wordt. Zelf besluit ik toch ff de zee in te gaan, dit zonder succes want snorkelen gaat absoluut niet en de golven zijn toch veel te sterk. Er waren ook maar een stuk op 5 mensen in de zee op dat moment zover we konden kijken, dus helaas het dagje strand ging niet door. Op de terugweg zagen we plotseling een kleine neushoorn met zijn beide ouders. Dit was echt heel mooi voor te zien, ze stonden ongeveer op 50 meter van ons en konden ze goed bekijken met de verrekijker. Deze hadden we in de andere parken nog niet gezien en nu 3 tegelijk. 's Avonds zijn we gaan eten bij de plaatselijke Italiaan omdat we al een week geen pizza meer hadden gegeten, had thuis ook al gehoord dat je hier goed kunt eten. Dat was ook alweer het geval zelfs onze eigen carnivoor Kevin kreeg het niet op.

Dinsdag 11 maart de 12e dag van onze reis begint, vandaag moeten we naar onze laatste vakantiebestemming rijden genaamd Salt Rock een plaatsje langs de kust een klein uurtje vanaf Durban waarvan we vliegen naar Dubai. Bij aankomst komen we in een huis helemaal in de Franse stijl en de eigenaar komt ons begroeten, na een kleine wandeling aan de kust boulevard zaten we alweer in een restaurant. De rest van de middag hebben we gewoon rustig aan gedaan en in het hotel gezeten, s'avonds zijn we gaan eten bij een plaatselijk Duits restaurant en erna hebben we Champions League voetbal gekeken.

Woensdagmorgen hebben we besloten dat we vandaag naar Marine world gaan, dit is een zwembad, waterpretpark en aquarium in het centrum van Durban. We gaan oppad met de auto naar Durban-city aan het verkeer kun je al zien dat het een grote stad is maar na enkele keren links rechts zijn we zo bij het park waar zoals bijna bij iedere grote parkeerplaats mensen staan te zwaaien waar je moet parkeren. In het park gaan we direct van enkele glijbanen af en zien een show met pinguïns, zeehonden en dolfijnen. Vervolgens gaan we naar het aquarium waar heel veel vissen te zien zijn waaronder haaien en roggen.

De laatste dag en vrije dag is aangebroken en we hebben niets op de planning staan, de dames besluiten dat we na een plaatselijk pasgebouwd winkelcentrum gaan. Na een paar uurtjes rondlopen besluiten we nog ff een wandeling op de strandboulevard te gaan maken en vervolgens naar het hotel te gaan. De laatste dag hadden we toch al zoiets het is goed geweest en we willen naar huis.

Vrijdag de 14e is aangebroken, dit is de dag dat we naar huis gaan, vroeg naar de luchthaven van Durban omdat we dachten dat die best groot was maar dat viel wel tegen. Het was gewoon oersaai op de luchthaven.Bij het inleveren van de huurauto hebben we de binnenkant nog ff moeten poetsen anders moesten we een boete betalen. Uiteindelijk zaten we in het vliegtuig koers naar Dubai met een vlucht van 8 uur, aangekomen in Dubai en na 4 uur wachten,Hier weet je niet hoe laat het is want hier is het altijd druk druk druk en iedereen is maar aan het eten of aan het kopen. Aansluitend de 6 uur durende vlucht richting Banholt.Nu weer veilig in Düsseldorf en kan wel zeggen dat het een geslaagde vakantie was :-)

Hoi Martijn,

Hartelijk dank aan Martijn en collega's voor de perfecte organisatie van onze reis.

Ik denk dat de reis onze verwachtingen overtroffen heeft. We kenden de kwaliteit van PANGEA van een vorige reis, maar het feitelijke verloop heeft in vele opzichten onze verwachtingen overtroffen.

We zijn zeer zeer tevreden en we bevelen jullie overal aan!

Vriendelijke groeten,

Chantal Van Audenhove & Luc Marten

Beste Esther,

Wij willen jou in het bijzonder, maar natuurlijk alle Pangea medewerkers en jullie agent in Zuid Afrika, danken voor de perfecte organisatie. Alles klopte gewoon. Nergens hebben wij iets ervaren wat negatief was. De vluchten waren ok. We hadden de gevraagde stoelen in de toestellen en alles liep volledig volgens schema.

De verschillende hotels en loges waren geheel naar onze wens. De twee parken waren perfect. Ver boven onze verwachting qua service en onderkomen. Zoals je aan de bijgevoegde foto kan zien, heb ik als fotograaf mijn hart kunnen ophalen.Heb nog veel meer supershots.

Mauritius was werkelijk een rust oord. Daar is ook weinig anders te doen of te beleven. Iets te westers naar onze zin. De Sand en Lakaz zijn super locaties. We hebben er van genoten. Het prijs niveau, wat ver boven enige Europese bestemming ligt, is ons wat tegen gevallen.

Ook uit gesprekken vooral in Zuid Afrika, wordt Mozambique als uitdagender aangeraden. Misschien wel goed voor jullie om dit eens verder te onderzoeken. Veel dichter bij en niet 4 uur vliegen van Johannesburg naar Mauritius en 12 uur terug naar Parijs.Dit is geen commentaar, maar alleen slechts een suggestie.

Alles was perfect georganiseerd, gedocumenteerd en uitgevoerd.

Dank daar voor.